De Glasenier

Description

Oil on panel
29 x 30 cm

Staf Beerten werd in 1930 in Beverlo geboren en woont sedert zijn huwelijk met Lucia in Paal. Hij oefende het beroep uit van schilder-decorateur. Aangemoedigd door Broeder Max en Ludo Laagland volgde hij vanaf 1954 een 4-jarige opleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten en het Nationaal Hoger Instituut te Antwerpen o.a. bij prof. Jan Wouters, Gustaaf De Bruyne, Carl De Roover en Antoon Marstboom. Wannes Van de Velde was er zijn bekendste medeleerling.

Tijdens een eerste individuele tentoonstelling in het Casino van Beringen-Mijn (1957), kreeg hij zeer veel positieve reacties en hij besloot als beroepsartiest verder door het leven te gaan.

Hij ondernam samen met o.a. Ludo Laagland en Amand Van Rompay studiereizen naar het vroegere Joegoslavië, Griekenland, Turkije, Spanje, Zuid-Frankrijk, Bulgarije enz. Hij nam vooral vanaf 1963 deel aan een hele reeks individuele- en groepstentoonstellingen in binnen- en buitenland.

Gedurende een 6-tal jaar was hij leraar schilderen aan de School voor Schone Kunsten te Neerpelt en verder ook in Beringen en Heusden. Hij werd lid van o.a. Kunstkring Heikracht Neerpelt, Kunstkring Beringen waarvan hij in 1951 medestichter was, Palarte en Kunstkring Tessenderlo.

In 1963 behaalde hij de eerste prijs voor schilderkunst in de “Torenprijs” te Neerpelt met het werk “Sneeuw te Neerpelt”. Eind 1964 toonde hij in Galerij Albert te Hasselt een bijna volledig afgewerkte kruisweg voor de kerk van Gorsum bij Sint-Truiden.

In 1995, naar aanleiding van zijn 65ste verjaardag verscheen een eerste kunstboek en werd in ’t Lijstje een overzichtstentoonstelling georganiseerd. Een tweede boek “Staf Beerten 80” , werd in november 2010 voorgesteld. Dit boek bevat 180 afbeeldingen van vooral “decoratieve” werkjes, een reeks MDF paneeltjes met figuurtjes en amusante taferelen.

In 2014 behaalde hij de Cultuurprijs van de stad Beringen. Deze erkenning door alle verenigingen van zijn eigen stad was een erg aangename ervaring voor de kunstenaar.

In zijn figuratieve, direct herkenbare en toegankelijke landschappen, stillevens, portretten, figuren en religieuze scènes krijgen krachtige, volle kleuren, vaak met veel durf en rijke schakeringen naast elkaar geplaatst, de absolute voorrang. Daarbij hanteert hij meesterlijk het glacis, het aanbrengen van transparante kleurlagen waardoor het gehele coloriet een bijzondere helderheid verwerft en tot zijn volle lichtkracht wordt opgetild.